Sentite, sposa: er nun zudasse er pane,
Lo stà in ozzio ar focone in ne l’inverno,
Er vince un amb’ al lotto e mmejjo un terno,
L’avé ppieno er cammino de bbefane,

Er beve auffa, er cojjonà er Governo
E ffàlla in barba ar fisco e a le dogane,
Lo sguazzà ttra un diluvio de puttane
Che nun abbi pavura de l’ inferno,

L’èsse appraudito, er diventà ssiggnore,
Prelato, cardinale, santo padre...
Sò ttutti gusti che vve vanno ar core.

Ma de tanti ggnisuno s’assomijja
Manco per ombra ar gusto c’ ha una madre
D’ èsse cresa sorella de la fijja.