L’UDIENZA PRUBBICA
Giuseppe Gioachino Belli
Ma ttu vvacce, Matteo, fa’ a mmodo mio,
Tu vva’ a l’udienza e nnun avé ppaura.
Nun je vedi a la sola incornatura
Si cche rrazza de core ha Ppapa Pio?
Io so cche ggiuveddí cche cciaggned’ io
Me parze, nun te fo ccaricatura,
De trovamme davanti a ’na cratura,
E nnò ar prim’omo che vviè ddoppo Iddio.
Te penzi che llui sii st’antra canajja,
C’ar parlacce te zzompeno a la vita,
E tte fanno tremà ccom’ una pajja?
Vacce, e nun dubbità cche tte strapazzi;
Anzi èsse scèrto c’a udienza finita
Si tt’ha ddetto de nò ttu l’aringrazzi.
2119
28 ottobre 1846